Ελίζαμπετ Λεόνσκαγια: Η γνωριμία με τον Σοστακόβιτς με διαμόρφωσε για όλη τη ζωή μου Ημερομηνία:
31/3/2022, 06:52 - Εμφανίσεις: 365
Είναι η «grande dame» του πιάνου και το προσωνύμιο που τη συνοδεύει από την αρχή της καριέρας της αφορά την πνευματική στάση που έχει απέναντι στη μουσική.
Η Ελίζαμπετ Λεόνσκαγια έρχεται ξανά στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών για να υπενθυμίσει τους λόγους για τους οποίους κρατά τα σκήπτρα της πιανιστικής τέχνης.
Η γεννημένη στην Τυφλίδα το 1945 ανυπέρβλητη σολίστ θεωρεί τη μουσική ως μέσο υπέρβασης, γνώσης και θεραπείας και όπως έχει πει «μακάρι το κοινό να έφευγε από μια συναυλία με την αίσθηση ότι έχει έρθει σε επαφή με μια πνευματική ιδέα που θα διαπεράσει τη ζωή.
Δεν μπορεί όμως να συμβεί διότι είμαστε εσωτερικά «μπλοκαρισμένοι»».
Πρόκειται να ερμηνεύσετε ένα κολοσσιαίο έργο του πιανιστικού ρεπερτορίου.
Το Δεύτερο Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα του Μπραμς.
Πολλοί πιανίστες αποφεύγουν να ερμηνεύουν έργα του Μπραμς.
Εσείς πώς και δεν φοβάστε να αναμετρηθείτε μαζί του; Μάλλον όσοι πιανίστες δεν θέλουν να παίζουν Μπραμς, κυνηγούν με ζήλο την επαγγελματική καταξίωση και νομίζουν ότι αυτή επιτυγχάνεται μόνο μέσω του Ραχμάνινοφ ή του Λιστ.
Δεν τους καταλαβαίνω.
Θεωρώ ότι είναι ένα ζωτικό κομμάτι του ρεπερτορίου.
Τα έργα του είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους και οι δημιουργίες του για πιάνο έχουν τόσες πολλές διαφορετικές όψεις.
Πιστεύω ότι χρειαζόμαστε απόλυτα τη μουσική του.
Τι θα λέγατε ότι χαρακτηρίζει το Δεύτερο Κοντσέρτο του; Αρχικά, είναι τελείως διαφορετικό από το Πρώτο.
Το Πρώτο είναι πάρα πολύ δραματικό.
Αλλωστε, το έγραψε σε πολύ νεαρή ηλικία και ήταν επηρεασμένος από τον πρόσφατο θάνατο του Σούμαν.
Στο Δεύτερο Κοντσέρτο το πιάνο γίνεται ένα με την ορχήστρα.
Ο Μπραμς είναι πλέον σε μια ηλικία που ξέρει να φτιάχνει μεγάλη φόρμα.
Θα έλεγα πως είναι σαν τη ζωή, σαν τη φύση.
Στο πρώτο, αλλά και στο τελευταίο μέρος αισθάνεται κανείς λες και είναι στο δάσος.
Από το 1978 μένετε μόνιμα στη Βιέννη.
Τι σας έκανε να την επιλέξετε ως τόπο διαμονής σας; Εφυγα από τη Σοβιετική Ενωση σε μια περίοδο που το έκαναν και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες.